Η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 αποτελεί το θεμελιώδες διεθνές νομικό πλαίσιο για την προστασία των προσφύγων. Ορίζει τον όρο «πρόσφυγας», κατοχυρώνει τα δικαιώματα των προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας και καθορίζει τις υποχρεώσεις των κρατών υποδοχής. Μαζί με το Πρωτόκολλο του 1967, εξακολουθεί να είναι ο βασικός άξονας του διεθνούς προσφυγικού δικαίου.
Content language: Ελληνικά
Πολιτισμική ετερότητα και ανθρώπινα δικαιώματα: Προκλήσεις για την εκπαίδευση
Στα 18 κείμενα αυτού του τόμου αποτυπώνεται ένας διεπιστημονικός διάλογος με αντικείμενο τις αντιφάσεις και τα διλήμματα που θέτει ο συσχετισμός των εννοιών “πολιτισμική ετερότητα” και “ανθρώπινα δικαιώματα” στο κοινωνικό πεδίο. Η θεωρητική διερεύνηση των ορίων ανάμεσα στον οικουμενικό χαρακτήρα των δικαιωμάτων και στις κοινοτιστικές προσεγγίσεις της ετερότητας συνοδεύεται από αναλύσεις εστιασμένες στην εκπαίδευση, στη
Το Έργο της Εκπαίδευσης των Προσφύγων
Το αρχείο αυτό περιλαμβάνει την Έκθεση Αξιολόγησης του Έργου Ένταξης των Παιδιών Προσφύγων στην Εκπαίδευση στην Ελλάδα (Μάρτιος 2016-Απρίλιος 2017) και τις Προτάσεις της Ελληνικής Επιτροπής για την Εκπαίδευση των Παιδιών Προσφύγων κατά το Σχολικό Έτος 2017-2018.
Γλωσσική ετερότητα στην Ελλάδα
Ο συγγραφέας μάς οδηγεί σε ένα ταξίδι στη γλωσσική μνήμη της Ελλάδας. Αρβανίτικα, μεγλενίτικα, ρωμανικά, τουρκικά, σεφαρδίτικα και τόσες άλλες γλώσσες και διάλεκτοι μιλήθηκαν και μιλιούνται ακόμη σ’ αυτό τον τόπο. Μια ιστορική και γλωσσολογική διαδρομή που αποδεικνύει ότι η πολλαπλότητα στον ελληνικό χώρο είναι συνιστώσα του πολιτισμού μας και η αντίληψη περί γλωσσικής ομοιογένειας
Ετερογένεια και σχολείο
Οι συγγραφείς διερευνούν το γιατί οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται τελείως απροετοίμαστοι να δεχτούν μέσα στη σχολική τάξη τις διάφορες εκδοχές της ετερότητας: εθνοτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές. Υποστηρίζουν ότι αυτό οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στον τρόπο που έχουν εκπαιδευτεί και καλούνται να εκπαιδεύσουν. Στην ελληνική εκπαίδευση η αξία της ομοιογένειας και η αποσιώπηση της διαφοράς αποτελούν δύο αμετακίνητους
«Εμείς» και οι «άλλοι»: εμπειρίες εκπαιδευτικών
Οι συγγραφείς περιγράφουν τις εμπειρίες τους από δύο διαφορετικά εκπαιδευτικά πλαίσια: ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας με 65% τουρκόφωνους μαθητές και μαθήτριες, εσωτερικούς μετανάστες από τη Θράκη, και ένα λύκειο της Θράκης με αποκλειστικά μειονοτικούς μαθητές και μαθήτριες. Eξηγούν πώς βίωσαν την επαφή με το διαφορετικό σε όλες τις εκδοχές (μαθητές, γονείς, συναδέλφους εκπαιδευτικούς) και
Από εδώ και από παντού: Εκπαιδευτικές αλλαγές και παιδαγωγικές πρακτικές για ένα ανοιχτό σχολείο
Ο τόμος συγκεντρώνει επιστημονικές και εκπαιδευτικές εργασίες που πραγματεύονται την εκπαιδευτική αλλαγή και τη διαχείριση της ετερότητας σε συνθήκες κοινωνικής πολυμορφίας. Μέσα από ποικίλες θεματικές ενότητες (εκπαιδευτικές πολιτικές, προσφυγική εκπαίδευση, διαπολιτισμική παιδαγωγική, αντιλήψεις εκπαιδευτικών και παιδιών), ο τόμος αναδεικνύει την ανάγκη για ένα ανοιχτό, συμπεριληπτικό και παιδαγωγικά ευέλικτο σχολείο. Εστιάζει στην εμπειρική και θεωρητική τεκμηρίωση
Ταυτότητες υπό Διαπραγμάτευση. Εκπαίδευση με σκοπό την ενδυνάμωση σε μια κοινωνία της ετερότητας
Τα στερεότυπα της χαμηλής επίδοσης μαθητών που προέρχονται από μειονότητες είναι δυνατό να ανατραπούν. Το κλειδί γι’ αυτό βρίσκεται στην ενδυνάμωση της ταυτότητας των μαθητών. Η σχέση εκπαιδευτικού/μαθητή αναδεικνύεται ως ο κατεξοχήν χώρος όπου συντελείται μάθηση, η ταυτότητα του δίγλωσσου μαθητή ενδυναμώνεται ως προϊόν διαπραγμάτευσης ανάμεσα στα υποκείμενα.
Face Forward …into my home
Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει βιωματικά εργαστήρια αφήγησης όπου οι πρόσφυγες μοιράζονται τις προσωπικές τους αφηγήσεις, καθώς και μια έκθεση που παρουσιάζει τα φωτογραφικά πορτρέτα των συμμετεχόντων και ηχογραφήσεις των ιστοριών τους. Πρόκειται για ένα διαδραστικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα που επικεντρώνεται στις ιστορίες ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους και ξαναχτίζουν τη ζωή τους στην
Ο «άλλος» της σχολικής τάξης: εκδοχές τον παιδιού-μαθητή στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο. Ερευνώντας τον κόσμο του παιδιού
Στο άρθρο διερευνάται πώς στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο αναπαριστάνονται εκδοχές ενός ρόλου, του παιδιού-μαθητή. Αναλύονται οι ταινίες Ο Ψύλλος του Δημήτρη Σπύρου, Το καναρινί ποδήλατο του Δημήτρη Σταύρακα, και Το φως που σβήνει του Βασίλη Ντούρου. Κοινός άξονας στις τρεις ταινίες είναι η αναπαράσταση του παιδιού-μαθητή ως «άλλου». Χρησιμοποιώντας ως εννοιολογικό εργαλείο τον όρο «σκηνές