Οι συγγραφείς διερευνούν το γιατί οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται τελείως απροετοίμαστοι να δεχτούν μέσα στη σχολική τάξη τις διάφορες εκδοχές της ετερότητας: εθνοτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές. Υποστηρίζουν ότι αυτό οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στον τρόπο που έχουν εκπαιδευτεί και καλούνται να εκπαιδεύσουν. Στην ελληνική εκπαίδευση η αξία της ομοιογένειας και η αποσιώπηση της διαφοράς αποτελούν δύο αμετακίνητους άξονες, πάνω στους οποίους συγκροτείται η εθνική ταυτότητα. Η παιδαγωγική συνέπεια αυτής της αντίληψης είναι καθημερινές διδακτικές πρακτικές οι οποίες αποκλείουν κάθε τι που δε μοιάζει με τον ιδεατό μέσο όρο μαθητή και μαθήτριας.
Ετερογένεια και σχολείο

Αναφορές
Ανδρούσου Α., Ασκούνη Ν., (2004) Ετερογένεια και σχολείο, στο Κλειδιά και Αντικλείδια, ΥΠΕΠΘ/ Πανεπ. Αθηνών.
Πολιτισμική Κατανόηση και εκπαιδευτική διαμεσολάβηση/ ενδυνάμωση, Εκπαιδευτικά Συστήματα & Σχολείο, Εκπαιδευτικές Πρακτικές & Παιδαγωγικές Προσεγγίσεις / Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών, Κοινωνική Δικαιοσύνη & Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Εκπαίδευση, Πολιτισμική Κατανόηση και εκπαιδευτική διαμεσολάβηση/ ενδυνάμωση