«Αλληλεγγύη» και «αδιαφορία»: Η αυτό-εθνογραφία ενός εργαζόμενου εκπαιδευτικού σε camps προσφύγων στην Ελλάδα

Έχοντας εργαστεί για σχεδόν επτά έτη ως εκπαιδευτικός για παιδιά πρόσφυγες σε διάφορα camps σε γεωγραφικά απομονωμένες βιομηχανικές και αγροτικές περιοχές της Ελλάδας, ο συγγραφέας αφηγείται την εμπειρία του, διερευνώντας πως το συγκεκριμένο ιδεολογικό και χωρικό πλαίσιο διαμορφώνει τον τρόπο υποκειμενοποίησης και δράσης των εργαζομένων. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της αυτό-εθνογραφίας, αναδεικνύει τους τρόπους με τους οποίους ένα τέτοιο πλαίσιο δεν παράγει μόνο μια συγκεκριμένη μορφή «αλληλεγγύης», αλλά ματαίωση και «αδιαφορία», μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε συνένοχους πολιτικών αποκλεισμού και περιθωριοποίησης.