Το σχολείο μπορεί και πρέπει να λειτουργεί ως πηγή χαράς και δημιουργίας. Η αγάπη, η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη, η φιλία, η ενασχόληση με τις τέχνες, το παιχνίδι, η ομαδική δουλειά όταν ενταχθούν στην καθημερινότητα του σχολείου, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για να μπορέσουμε, εκπαιδευτικοί και παιδιά, να νιώσουμε χαρά και ικανοποίηση. Μπορεί άραγε το σχολείο να καλλιεργήσει αυτές τις δεξιότητες; Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ’ τάξης του 132ου Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας απαντούν στο ερώτημα αυτό με το δικό τους τρόπο, δημιουργώντας ένα ντοκιμαντέρ μέσα από την καθημερινότητα του σχολείου τους.